Aylar yıllar geçti, hâlâ ağlarsın
Artık gözyaşlarını sil Ayasofya.
O mahzun halinle yürek dağlarsın
Fethin sembolüsün bil Ayasofya.

Biliriz yaranı derindir, derin
Bakarsın bizlere mahzun ve serin
Gönüllerde yine aynıdır yerin
Olmasın yaşların sil, Ayasofya.

İsteriz müminler sende cem olsun
Haktan hakikattan her gün dem olsun
Kuduz köpeklere varsın yem olsun
Sana uzatılan dil Ayasofya.

Fatihin vakfını tutarız müze
Torunuyuz deyip çıkarız düze ,
Gün gelip bu hesap sorulur bize
Görecek göz neden mil, Ayasofya.

Değişmez ölçüyü millet taşırdı
Temel taşlarını küffara aşırdı
Bir sam yeli esti yolu şaşırdı
Karıncayı sandı fil, Ayasofya