Dünyanın en uzun hüznü yağıyor |
Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne |
Kar yağıyor ve sen gidiyorsun |
Ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun |
Belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimiz |
O insan ve tabiat çağını |
|
Dön bana ve dinle |
Kuşlar uçuşuyor içimde |
|
Loş bir keman solosu gibi |
Kuşların uçuştuğunu içimde |
Dön bana ve dinle. |
|
Karanlık denizlerin dibinde |
Birtakım incilerin olduğunu |
Birtakım incilere ve hatıralara |
Neden bağlı olduğumuzu unutma.
|
|
Duy beni ve dinle |
Denizler boğuşuyor içimde.
|
|
Unutma diyorum ama sen anla |
Anlat bizim de yaşamak istediğimizi onlara. |
|
Ankara , 1962 |
|
|
|