Ölüm bir melek elinde gelir |
Ve öper usulca çocuk yüzleri. |
|
Belki bir gün kurtuluruz |
Karıncaların yolunu şaşırtan ince rüzgarlarla |
Kaplumbağaların hasret kaldığı derin tepelerde |
Çocuk gibi bakalım mavi sulara |
Şehirlere bakalım insanlığımızı eskittiğimiz |
Sislerden dumanlardan yollara atılan |
mısır koçanlarından |
Belki tutarız birgün belki kurtarır bizi |
|
Simsiyah saralım bezlerle dağları rüzgarları |
Gül bahçeleri ağlasın |
Dallarda salınan çocuk salıncakları ağlasın |
Kırmızı balonlar bizsiz kaybolsun gökyüzünde. |
|
Haydi sığının şehirlere |
Kabuğunuza çekilin yorganınızı çekin üstünüze |
Kalsın titrek ve mavi elleriniz |
|
Bekleyin geliyor ölüm usulca |
Usulca girer koynunuza. |
|
Çamlıca, 1959 |
|
|
|