Yavuz Bülent BakilerYAVUZ BÜLENT BAKİLER

Eski Ramazanlar ve çocukluğum

Ah Ramazan günlerinde gördüğüm sevgi
Büyük bir huzurla başlayan sabah
Sonra durup durup tekrarladığım
Çocuksu çocuksu Bismillah!

Bakardım her sabah kadınlar, kızlar
Bütün konu-komşu bizde
Ve beyaz tülbentli ince bir kadın
Kur'an okuyor evimizde.

Beyaz papatyalar gibi beyaz tülbentli gelinler
İlahiler okurlardı sonra derinden
Bir bulut geçerdi nemli-ıpıslak
Gelinlerin sürmeli gözlerinden.

Uhrevi bir alem başlardı nakış nakış
Bütün yüzlerdeki nurdan
Ve tüter dururdu dualarla yakılmış
O serin sofalarda buhurdan.

Büyürdü her akşam minarelerle beraber
Mavi göklerdeki varlık
Kulaklarım okunacak ezan sesinde
Ceplerimde çeşit çeşit iftarlık

Halbuki ben, o zamanlak çocukluk buya
Tutup herkesten gizli
Bozardım orucumu bir bardak suya
Ama kimseler bilmezdi.

Şimdi ne o kadınlar, ne uzun saçlı kızlar
Ne o beyaz tülbentli gelinlerden eser var
Duymuyorum yüzümde sıcak nefeslerini
Alıp götürdü artık serin bir rüzgar
Buhurdanlarla beraber o ezan seslerini.


Çıkıp gitsem diyorum şimdi bir gece
Hiç kimse bilmese yerimi
Ne olur yaşasam şöyle gönlümce
Yeni baştan çocukluk günlerimi