 GELSEN DE BİR, GELMESENDE |
| Artık olan oldu bize, Gelsen de bir, gelmesen de. Gelemeyiz biz yüz-yüze, Gelsen de bir gelmesen de. Hep kendini çektin naza, Yok bahara, yahut yaza, Bıktım gayrı yaza yaza, Gelsen de bir gelmesen de. Demir tavında dövülür, Ağaç yaşken eğilir, Çocuk küçükken sevilir, Gelsen de bir gelmesen de. Bir candır bu, bir andır bu, Giden gelmez, bir handır bu, Dağ-taş değil, insandır bu, Gelsen de bir gelmesen de. Göreceğin bir boş kafes, Ceset kalmış, çıkmış nefes, Nerde o can, nerde o ses? Gelsen de bir gelmesen de. Serdengeçti artık bitti, Bu ayrılık cana yetti, O bir kuştu, uçtu gitti, Gelsen de bir gelmesen de. |
 |