Hayal Limanında Demirleyen Yelkenliye |
bilseydin; baharımdı seni bana getiren bir vedâya ağlayan içli melekler gibi anlasaydın; ülkemden hazineler götüren her bakışı öteden birini bekler gibi üşüdüğüm sahrada bu deniz sanki serap hep aynı dakikada dönüp duruyor zaman O'nsuzlukta dermanım değil, derdim de harap ey uyuyan yelkenli, bu ateşte sen de yan tahtını en büyülü divanında bulmalı açılmalı sonsuzluk sularında engine fırtınalar kopsa da, umudumuz olmalı limanları boyarken gökkuşağı rengine yapayalnız kalıyor O'nsuz kumlarda köpük O'nunla damla damla kuruyor mâsum deniz batırır en devasa gemiyi bile bu yük ardında birer bire soluyor düşlerimiz bilseydin; yakınında soluklanan çiçeğin izlerine mahpustur çatlayan dudaklarım âyinimiz sürecek o büyük vakte değin hâtırası köz olsa, yüreğimde saklarım |
|
