|
| Ömrün fasılları tez
geldi geçti. Yazı beherlidir(1), kışı behersiz Bir gün gördüm ki, güçten düşmüşüm. Yıllar öz atını sürdü eğersiz. Ülkü olan yere baş koyan yıllar Gamlı gözlerime yaş koyan yıllar Ey yaşım üstüne yaş koyan yıllar, Nere kaçarsınız benden habersiz? Ey ömür! Görünür artık sahilin, Elin kısıldıkça uzanır dilin. Ömürden verdiğim yetmiş üç yılın Zehiri yeterli, balı yetersiz. Öz omuz yüküdür herkesin yaşı Derdi -sırdaşıdır, fikri- yoldaşı, Dönüp mizacıma kahır gözyaşı. Sevinç de, keder de, geçmez kahırsız. Fikirler selinde akandan beri Ayıramadım ben hayırdan şerri Dökülmüş ömrümün yaprak yılları Bahçesi virane, bağı çepersiz Gönül o gönüldür, koca yaşımda, Fikirler kaynaşır yine başımda Yine hücumdayım söz savaşımda, Sözüm teperlidir(2), özüm tepersiz. Türkiye Türkçesi’nde dipnotlarla aktaranlar: Seriyye Gündoğdu, Bayram Gündoğdu 1- Beherli: Meyveli 2- Teperli: Kuvvetli, etkili. |
|
BENDEN HABERSİZ