 ORTADOĞU
MEKTUPLARI - 1 |
| (ortadoğu çocuğu
Azize'ye ve büyümeye hasret tüm çocuklara) vurulduğunu söylediklerinde henüz çocuktum aklım ermiyordu henüz bazı şeylere hep ölüyordunuz azize anlamıyordum çocuktum şimdi beni sorarsan azize ölen her kardeşimle ölüyorum her toprağa düşenle ben de düşüyorum inan tüm acıları bir yürekte taşımak çok zor azize tüketiyor adamı ama beraber ağlayacağız ağlanacaksa gülünecekse beraber güleceğiz sana şimdi mutluluklardan söz etmek olmayacak ancak er geç sevdanın tanyeri atacak inanıyorum bu inanç değilmi ki bizi ayakta tutan inanç değil mi alnımızı her toprağa koyuşta yüzümüzü ağartan ki bu yangınlı bir sevdadır uzundur unutulmazdır inan azize esir kamplarını hep senin için yapıyorlar yeni azizeler doğmasın diye ölüm hapları üretiyorlar senin için çalışıyor silah fabrikaları seni daha çok köleleştirmek için özgürlük şarkıları besteliyorlar adına ve durup ezilmişliğine bir dolu amin diyorlar görkemli mabetlerde bırak özgürlükleri onların olsun azize insan hakları beyannameleri onların olsun tevratları incilleri marxları leninleri onların olsun barışları güzel günleri inan bunlar inandıkları şeylere de sadık değiller senin saçların denli dürüst değiller inan bunlar Hiroşimada ölen çocuğun destanını yazarlar da seninkini yazmazlar acıları onlara layık görmezler de sana layık görürler sanatçıları düşünürleri politikacıları yani büyük insanları toplumlarının sana sağır ve dahi kördürler ayağına diken batmaya görsün rus çocuklarının amerikan çocuklarının yahudi çocuklarının ayağına diken batsa feryadu figan koparırlar da burunlarının dibindeki azizeleri görmezler seni asla sevmezler azize seni hiç mi hiç sevmezler bu yüzden çocuk dediklerinde sen değilsin söyledikleri asla sen değilsin ki bu yüzden özgürlük dediklerinde sen bukağıları anla eşitlik dediklerinde sen ezilmeyi anla kendi payına onların şarkılarını söylemedikçe sen bunları böyle anla azize sana ne kadar uzaklar biliyor musun sana oldukça uzaklar bense seni bir yürek çırpıntısında duyuyorum o denli yoğun inan azize sömürüyü sevmedikçe bizi sevmezler zulme rıza göstermedikçe hakikate yandaş oldukça unutma bunları azize tanı bunları Allah’ın nusreti gelende nasıl geleceklerse insanlar bölük bölük senin şarkıların okunacak meydanlarda unutma bunu biliyor musun azize emir kulu olmasaydık her şey kolaydı Umutlu olmasaydık Sevdalı olmasaydık Kolaydı herşey ölenle ölmeseydik Kardeş dememiş olsaydık birilerine İnsan dememiş olsaydık Bir ertelenmez yazgıdır bu yakamızı bırakmaz Artık kendi şarkımızı söylemeliyiz Bir zulüm şarkısını değil Umut bizimle olmalı Umutsuzluk bizden uzak olmalı kusursuz bir sabahı karşılamaksa umut umut her an yürekte uyanıksa sancılıysa sevdalanmak acıyla karışıksa vaktidir bu şarkıyı öyle söylemek yani umutlu yani kavgalı hoyrat söylemek sevgili azize yazmakla bitmez anlatacaklarım hem hep yazmak bize acı çekmek size mi düşecek hep ben yazacağım siz hep acı çekeceksiniz böyle giderse inan gözyaşlarını silmeyi o kadar isterdim ki ya da senin gözyaşların gibi toprağa karışıp gitmeyi anlıyor musun? |