*** ABDURRAHİM KARAKOÇ ***

DUA
Senin ak alnından, gök gözlerinden
Önce dallar sonra yapraklar öpsün
Eğilsin yıldızlar, tutsun elinden
Gecelerden sonra şafaklar öpsün.

Aşk diyorlar en mukaddes hayale
Ve sende düşesin bu sonsuz hale
Hazdan dudakların olsun bir lale
Güller, karanfiller, zambaklar öpsün.

Sende kemal bulmuş renk, şekil, biçim
Yaşamanın öz suyusun bir içim
Olanca suların sağlığı için
Seni her gün güller, ırmaklar öpsün.

Kumral saçlarında nisan yağmuru
Yazın ak yüzünden gölgenin nuru
Ağzından en serin hem de en duru
Kayalardan akan, ırmaklar öpsün.

Çimenler okşasın ayaklarını
Çiçekler koklasın parmaklarını
Ben öpmeden yanaklarını
Varsın teller, tüller, duvaklar öpsün.

Kıskançlık çadırı, kazıktır serde
Bölünsün bu rüya en tatlı yerde
Seni canlı kullar öpmesinlerde
Kefenler sarılsın, topraklar öpsün.