|
|
Peyami Safa |
| * Aptallar bütün hayatları boyunca akıllı kişilerle gezseler
bile gerçekleri öğrenemezler. Hiç, kaşık çorbanın lezzetini alabilir mi? * Alçak gönüllü olmak bilginin süsüdür. * Ağaç nasılsa meyvası da ona göredir. * Güzel fakat uygulaması olanaksız sözler, kokusuz güzel çiçeklere benzer. * Başkalarının karısına kız kardeş gözüyle, başkasının servetine bir yığın toprak gözüyle ve bütün yaratıklara kendi canını taşıyorlarmış gibi bakan kimse gerçekten akıllı bir kişidir. * Gözü tanede olan kuşun ayağı tuzaktan kurtulmaz. * Kedinin kanadı olsaydı, serçelerin adı olmazdı. * Her şeyin yenisi, dostun eskisi. * İlk insan kendine ve çevresine baktığı zaman "nasıl mı" demiştir,"niçin mi?". Peygamberler bu soruya "niçin"demiştir diye cevap veriyorlar. Niçin? sorusunu gördüğümüz her yerde, dini var kabul etmek zorundayız. Hangi din olursa olsun, ne biçim ve kalitede olursa olsun bu böyledir. Felsefe, niçin sorusuna, dinin ikinci plana ittiği bir güçle cevap vermek cehdinin ürünüdür. Lakin bu cehdin başarıya ulaştığını kabul edecek durumda değiliz. Ölmez sorumuz karşısında akıl kalbe, sezgiye mağlup olmuş görünüyor. Yirminci yüzyıl bu mağlubiyetin reddedilmez bir şahidi oldu. * Eski başka, eskimiş başkadır. Nice eskiler vardır ki, hiç eskimez. |
miço |
