İNSANLAR HELE YOKSULLUĞU,HASTALIĞI,MAHRUMİYETİ GERİDE BIRAKSINLAR,
SONRA AKILLARI BAŞLARINA GELİR DEMEK;
BÜTÜN BİLGİ KAYNAKLARINI YOK ETMEKLE
ALİM OLUNABİLECEĞİNİ İDDİA ETMEK GİBİDİR.
ÖYLE DE OLMUYORMU ZATEN..
AKILCILIKTA BASKI ALTINA ALINMIŞ BİR AKILLILIK,AKILLILIKTA İSE DİSİPLİNE SOKULMUŞ BİR AKILCILIK VARDIR.
BÜTÜN MESELE AKLIN BİR ŞİRK UNSURU HALİNE GİRİP GİRMEDİĞİNDEDİR..
İnsanın taş yemeğe
ihtiyacı yok diyorsun. Öyleyse şunu düşün,İnsanın ihtiyacı olandan fazlasını elinde tutması kendisi
için taş gibidir..
Sana
yaramıyorsa bırak başkasına yarasın. Sana yaramadığıhalde sende olan, hem senin hem başkasının aleyhinedir.
Taşları yeme, taşları yemek yasak..
İnsanlar
arasında adet haline gelmiş öyle davranışlar, öylealışkanlıklar var ki, bunlar insan için tıpkı taş yemek gibidir.
Eğer zararı bakımından düşünürsen taş yemekten çok daha
büyük tahribat yapan işlerdir bunlar..
Kaideler, istisnaları
bozar..
